سر آغاز
می توان سکوت را شکست... می توان بدون دست هم، عکس زندگی کشید و یادگاری های جاودانه آفرید... می توان بدون پا دونده شد و به هر طرف سفر نمود... می توان بدون چَشم، به آسمان نگاه کرد و قدرت خدای رو نظاره کرد... و شِکوِه های دل، به نزد او گشود و با فرشتگان، نوای زندگی سرود... با نام و یاد خدا اگر به اطراف خود عمیقاً بنگرید، زیبایی های خلقت و جهان هستی را بهتر مشاهده می کنید. یک روز مادرم که از جانم هم بیشتر دوستش دارم به من گفت: [راز خدا]. من علت این گفته اش رو ازش پرسیدم؟ به من چنین پاسخ داد:"دخترم، علت اینکه من گفتم تو راز خدایی اینه که وقتی به تو نگاه می کنم، احساس لذت عجیبی به من دست می دهد...
